“Sinirlenince çok güzel oluyorsun Türkiye!”

Direnirken, dikiş dikerken, yemek pişirirken 

çok güzel oluyorsun; 

kirvem, eniştem, dünürüm, damadım, gelinim, 

sevgilim Türkiye seksen yaşında;

konuşurken, sevişirken, öpüşürken, gebe kalırken, 

çocuk doğururken 

çok güzel oluyorsun Türkiye; 

beni eğlendiriyorsun Türkiye; 

şaşırt beni Türkiye;

gaz bulutlarının arasında, sokak aralarında,

su oklarının altında 

çok çapkın oluyorsun Türkiye; 

beni şaşırtıyorsun Türkiye; 

gel meyhaneye gidelim, aznif oynayalım, 

orman yangını söndürelim Türkiye.

Türkiye olduğun zaman 

çok güzel oluyorsun Türkiye;

hiç kimse olduğun, herkes olduğun zaman 

çoktan da güzel oluyorsun;

hiçbir yerde ve her yerde; 

karada, denizde ve havada  

çok güzelsin Türkiye!

Atlayıp aynanın arkasına geçiyorum, 

aynanın arkasında sen varsın Türkiye!

Demircinin örsünden fışkıran kıvılcım var ya 

işte o sensin Türkiye!

Kor demir suya girer, cısss, 

işte o sensin Türkiye!

Çakmaktaşının ağzındaki kar, sensin Türkiye!

Serçe kartal, kartal serçe, Türkiye!

Divanedir! Divane Meclisi, pervane Türkiye, 

harman yeri, su arkı!

Mutludur güzel bir şiirin tuğlası sözcükler,

mutludur uçurtmaları kanatlandıran rüzgâr;

rüzgârın ağzı Türkiye,

uykunda dans ederken görüyorsun kendini, 

uyanıkken,

bir Cumhuriyet balosunda, Taksim Meydanı’nda, 

Kuğulu Park’ta,

savruluyor ipek eteklerin, geyik bacakların döndükçe.

Dolgun kalçaların ne güzel! Ne güzel dolgun kalçaların!

Delirince büyülüyorsun, kendini aşıyorsun, 

aşılanıyorsun Türkiye!

ben işte böyle dedim.

(Temmuz 2013)

(*) Kara Delikte Bir Yolculuk & Tersine ya da Sapkın Ayetler (Kaynak Yayınları, 2014, s. 71-72.)